EĞİTİM SİSTEMİMİZ...

Eğitimde Yapılan Reformlar

Mustafa CAN
Maalesef “Eğitim Sistemimiz” tamamen “Pragmatik” ve “Materyalist/Komünist” bir sistemdir. Bu yapı değişmediği sürece hiçbir şeyin değişmeyeceğini düşünüyorum. Milli Eğitimde Reform yapan hükümetler ve bakanlar sadece eğitimin süresi ve binası, öğrencinin kılık-kıyafet ve çalışan öğretmen ve idarecileri değiştirmekle reform yaptıklarını iddia ediyorlar.

Son on beş senede Eğitimde yapılan köklü değişiklik ve reformları şöyle sıralayabiliriz:

1. Sekiz yıllık kesintisiz eğitim,

2. Bu eğitim için yeni binaların yapılması

3. YİBO’ların açılması ve 07-14 yaş arası öğrencilerin yatılı okutulması,

4. İlköğretimde Taşımalı Eğitim Sisteminin getirilmesi,

5. Taşımalı Sistemin Ortaöğretimde de uygulanmaya başlanması,

6. Ortaöğretimin birleştirilmesi, yani Genel Liseler, Meslek Liseleri ve İmam-Hatip Liseleri diye üç kategoride toplanması,

7. Liselerin Anadolu Liseleri haline getirilmesi,

8. Liselerin 3 yıldan 4 yıla çıkarılması,

9. Öğretmen Liselerinin ve Fen Liselerinin Yaygınlaştırılması,

10. İlköğretimde her sene sınav yapılması,

11. İlköğretimde her sene yapılan sınavların kaldırılması ve son sınıfa alınması,

12. ÖSS’de YGS ve LGS sisteminin getirilmesi,

13. Açık öğretim Sisteminin Yaygınlaştırılması,

14. Müdürlere Rotasyon uygulanması,

15. Müdür yardımcılarına rotasyon uygulaması,

16. İdareciliklere Sınav Sisteminin getirilmesi,

17. Uzman Öğretmen Sınavlarının yapılması,

18. 8 Yıllık kesintisiz eğitimden vazgeçilerek 4+4+4’lü Sisteme geçilmesi,

19. 12 yıllık eğitimin “Zorunlu” hale getirilmesi…

20. Öğrenci kıyafetlerinin değiştirilmesi, siyah önlükten mavi önlüğe geçilmesi,

21. Ortaöğretimde “Serbest Kıyafet” sisteminin tartışılması ama Başörtüsü problemi çıkar diye bundan vazgeçilmesi,

22. Okullara bilgisayar dağıtılması ve Bilgisayarlı eğitime geçilmesi,

23. Öğretmenlere dizüstü “Bilgisayar” satılması,

24. “Akıllı Tahta” modeline geçilmesi için çalışmalar yapılması,

25. Eğitimde İLSİS Bilgisayar ve Internet Sisteminin uygulanması,

26. Üniversite Sınavlarında “Katsayı Sistemi” getirilmesi

27. Üniversite Sınavlarında Katsayının kaldırılması.

28. YİBO’ların kaldırılması için çalışmaların yapılması,

29. Özürlülere evde eğitim verme,

30. Okul Öncesi Eğitimi zorunlu hale getirme,

31. Öğrencilere bedava kitap dağıtımı projesi,

32. Öğrencilere “Tablet Bilgisayar” dağıtma projesi,

Görüldüğü gibi Eğitimde Reform yapmada dünya birincisiyiz. Dünyada bizden daha hızlı değişim yapan, sistem değiştiren, kanun çıkaran ve her sene iki veya üç yarı projeye imza atan bir başka ülke var mı? Yok!

Milli Eğitim Bakanlarımız çalışmaları ile istedikleri kadar övünmeyi hak ediyorlar.

Peki, bu değişikliklerin öğrencilerin eğitimine bir katkısı var mı? Yok…

Suçlu kim? İdareciler ve Öğretmenler…

“Bakanlık ne kadar mükemmel çalışmalar yapmakta ama idareciler ve öğretmenler bunu sahiplenmemektedir. Öyle ise bunların yerlerini değiştirelim” gibi bir anlayışla eğitim faaliyeti yürümektedir.

**

Milli Eğitimde yapılan bunca yapısal reformlar eğitimin kalitesi ve doğrudan eğitime ne gibi katkı sağlamaktadır?

Bizler eğitimdeki başarıyı, okullaşma oranı, yükseköğretime yerleşme sayıları, okul-öğrenci ve öğretmen sayısı, eğitime harcanan para gibi kriterlere göre ölçüyoruz ve “bakın şu kadar bedava kitap dağıtıyoruz” “Bu kadar okul açıyoruz” “Şu kadar öğretmen ve idareci ataması yapıyoruz” diye övünmekten başka bir şey yapmıyoruz.

Şunu da kesinlikle biliyoruz ki bu eğitimin kendisi değildir.

Eğitim, bireyin davranışlarının müspet ve iyi yönde değişmesi, ruhen, ahlaken ve bilgi yönünden diğer ülkeler ve milletlerden daha ileri seviyede olmaktır.

Bu ise “Nasıl eğitim veriyoruz?” sorusunun cevabı ile değil, “Ne öğretiyoruz?” “Nasıl bir beceri kazandırıyoruz?” “Hangi ahlâki ve moral değerleri veriyoruz?” “Üretime katkı sağlayacak ne gibi beceri ve alışkanlıklar sağlıyoruz?” sorularının cevabı ile alakalıdır.

Peki, bunun için ne yapıyoruz?

Büyük bir “Hiç!!!…”